We zijn op zich op aarde om te leven. Niet om te slapen.

Waarom is het zo dat als je geen externe reden hebt om op te staan, je liever doorslaapt. Lekker slapen in plaats van leven. Vroeg opstaan is mijn hele leven een groot probleem geweest. Net als een heleboel anderen had ook ik een bloedhekel aan vroeg opstaan. Laat staan om halfvijf. Halfvijf opstaan doe je als je een goedkoop vliegticket naar Ibiza hebt geboekt – dat je dan bij het boeken nog dacht: halfzeven vliegen, príma. Totdat de wekker om halfvijf gaat. Dan gaat er vooral door je hoofd: Oh my God, why? Hoe kon ik zo dom zijn? Terugkijkend snap ik dat het nooit een succesvol huwelijk had kunnen worden tussen mij en vroeg opstaan. Ik ging altijd veel te laat of lam naar bed of gaf mijn hersenen nog een stapel huiswerk mee voor ’s nachts. Tegenwoordig is halfvijf mijn favoriete moment van de dag. ’s Avonds ga ik rond negen uur naar bed; om tien uur gaat het licht uit. Ik slaap elke nacht circa zes uur. Ik ben op zich op aarde om te leven. Niet om te slapen. Toch lijkt het erop dat als er geen verplichting is om op te staan, ik ervoor kies om te blijven slapen. Liefst zo lang mogelijk. Vind ik slapen zo fucking lekker of heb ik mijn lichaam en geest zo uitgewoond dat het bijna een etmaal kost om me weer op te lappen?

Opstaan voor iets buiten jezelf is een voorbeeld van externe prikkels nodig hebben om iets gedaan te krijgen. Waarom is het zo dat als je geen externe reden hebt om op te staan, je liever doorslaapt? Lekker slapen in plaats van leven. Ik begreep dat niet en bedacht dat ik nog nooit had geprobeerd om supervroeg op te staan vanuit mezelf. Ik had vroeg opstaan gekoppeld aan een krantenwijk in de regen, maar nooit met alle tijd, energie en maximaal leven. In 44 jaar was ik nog nooit vroeg opgestaan gewoon puur om te leven. Nee hoor: of ik sta voor iets of iemand op, of ik slaap liever mijn leven weg. Kortom, als niemand van me verlangt om op te staan heb ik niks om voor op te staan, toch?! Sad fuck.

Eerder naar bed en vroeger opstaan. Ik ben gaan kijken naar andere mensen die veel vroeger opstaan en toch vol energie zijn. Zo ook mijn vriend Matt Miller. Matt staat elke dag om 06:00 uur op. Gezopen of niet gezopen. Altijd 06:00 uur. Nooit niet. Hij gaat dan de hond uitlaten, komt dan heel relaxed thuis, doet wat hij wil doen en gaat naar de zaak. Daar komt hij altijd als eerste aan en daar geniet hij van. Ik had daar altijd al heel veel respect voor en benijdde hem daar stiekem ook wel om. Matt is een bloedheld, maar heeft toch echt geen superpowers! Hoezo kan hij het wel?

Meer mensen zetten de wekker vroeg. Dwayne Johnson (The Rock) en Oprah Winfrey zetten de wekker om halfvijf. Een bizarre tijd misschien, maar ook ik besloot op een dag de wek- ker op 04:30 uur te zetten – en wil sindsdien niet anders meer. Ik hoor je denken: wat?! Halfvíjf?! Ben je gek, dat is midden in de nacht. Dat is krantenwijktijd. Dat kan ik niet, ik heb mijn slaap nodig. Wat doe je in godsnaam tussen halfvijf en halfacht? Er is niets te doen. De hele wereld slaapt! En dat is nou precies de reden waarom ik om halfvijf opsta. Eindelijk rust. Tijd voor mezelf. Nul afleiding. Ik doel overigens totaal niet op tijd creë- ren om productief te zijn, want dat vind ik helemaal gaan doel. Opstaan is altijd lastig, dus als je er dan toch uitgaat dan beter heel vroeg zodat je nog een halve dag voor jezelf hebt. Het is de eerste overwinning van de dag en alles wat nu volgt is easy!

Ken je die dagen dat je je wilt afmelden voor werk of een andere verplichting, omdat je te brak of moe bent? Je wil verder slapen, je verplichtingen mijden, want je bent niks waard en hebt echt geen zin. Je bedenkt snel een smoes en belt of appt je werk dat je ziek bent en niet kunt komen. High five met jezelf. Je knalt je telefoon op vliegtuigmodus en draait je nog eens lekker om. Maar ineens lig je niet meer zo lekker als daarvoor. Een stemme- tje in je hoofd zegt dat het eigenlijk niet kan wat je doet. De wereld ontwaakt en jij duikt weg. Je collega’s werken hard door en jij gaat lekker liggen tukken. Fuck! Ineens kom je niet meer in slaap en voel je je schuldig. Wat je probeert te doen, is vrijheid creëren terwijl de wereld om je heen op volle toeren draait. En omdat de wereld dat doet, voel je de energie, de druk en krijg je niet dat gevoel van vrijheid dat je zo wanhopig probeert te creëren.

04:30 Early Birds

Je staat op en maakt jezelf wakker. Als je wacht met opstaan tot je wakker bent dan is de dag al voorbij.

Jezelf wakker maken is de eerste actie van de dag waarmee je controle neemt over je monkey mind. Niet gaan fantaseren over dat opstaan nu nite goed voor je is. Je hebt geen glazen bol, dus alles wat je bedenkt is verzonnen. Pas als je uit bed bent en in de keuken staat en water hebt gedronken kun je iets gaan vinden.

Tip 1

Open je ogen. Haal 6x diep adem door je mond en zorg dat je buik uitzet als je inademt. Doe dit zonder tussenstop.

Tip 2

Ga niet bedenken of je je wel wakker genoeg voelt om opa te staan. als je weet dat dat je 6 uur hebt geslapen is dat genoeg. Wakker worden doe je straks.